Погребот на Синиша Михајловиќ ќе остане запаметен по големата тага, љубов и гордост на насобраните затоа што или беа блиски, или само оддалеку го познаваа или само го сакаа големиот српски фудбалер и италијански селектор.
Во Рим на ниту еден странец не се памети испраќање како ниеден друг, а врховниот поглавар на Српската православна црква, патријархот Порфирије, дојде од својата татковина.
Во базиликата Света Марија, Ангел и маченик, во главниот град на католичка Италија, погребот го изврши православен свештеник. Неговите најблиски пријатели на чело со кумот Дејан Станковиќ го носеа ковчегот на рамениците.
Сопругата дошла држејќи се за рацете на двата сина, заедно со уште три деца кои го родила големиот Миха.
Опкружен со венци и најтажни симболи, Синиша Михајловиќ беше испратен во вечноста. Иако настапуваше за бројни италијански клубови, сите го поздравија на последното збогување исто како да е само нивен. Лацио, неговата „прва љубов“, дојде со полн состав да му оддаде почит. Донесоа дури и орел, српски симбол, со кој сакаа да му оддадат посебна почит.
Сликата од римски гробишта покажува дека љубовта е посилна од смртта.
„Те сакаме“, пишува на српски јазик. До сликата на Синиша, покрај која има неколку цвеќиња и запалено кандило, остана играчка на мал лав, како симбол на непобедлив џин со нежно срце.
