Уставниот суд го укина делот „националност” во три члена од матичната книга на родените, на венчаните и матичната книга на умрените, конкретно во членот 4 став 1 точка 2, членот 11 став 1 точка 1 и членот 13 став 1 точка еден од Законот за матична евиденција.
Уставниот суд оцени дека барањето на овој податок од граѓаните при впушувањето во матичните книги е во спротивност со темелната вредност на слободно изразување на национална припадност, предвидена со член 8 став 1 алинеја 2 од Уставот.
Овој член од Уставот вклучува не само право на поединецот слободно да одлучи да се изјасни за сопствената националност, туку и право да не се изјасни по ова прашање вклучително и да ја промени декларираната националност, што не беше возможно со деловите од одредбите кои денеска се укинати.
Уставниот суд ја донесе одлуката поаѓајќи од фактот дека станува збор за приватно и внатрешно чувство на човекот и никој не може да биде принуден тоа чувство да го манифестира во јавноста и уште повеќе да биде предмет на задолжително институционално администрирање во јавни исправи, со оглед дека Уставот преку член 18 ја гарантира тајноста и сигурноста на личните податоци на граѓаните.
Дополнително преку членот 25 од Уставот на секој граѓанин му се гарантира почитување и заштита на приватноста, неговиот семеен и личен живот, на достоинството и на угледот.
Со оглед на денешната одлука, повеќе не постои правен основ во матичните книги за родени, венчани и умрени да се бара податок за националноста.
