Кога овој голем апостол бил распнат на крст во Албанопол Ерменски, христијаните го симнале неговото тело и чесно го погребале во оловен ковчег.
Но, бидејќи на неговиот гроб се случувале многубројни чуда, особено исцеленија на болни, поради што и се ширело христијанството, незнабошците го зеле ковчегот со моштите и го фрлиле во море.
Во исто време фрлиле и четири други ковчези со мошти на четворица маченици: Папијан, Лукијан, Григориј и Акакиј.
Но, по Божја Промисла ковчезите не потонале, туку носени од водата допливале до брегот и тоа: Акакиевиот во градот Аскалус, Григориевиот во Калабрија, Лукијановиот во Месин, Папијановиот на друга страна во Сицилија, а Вартоломеевиот на Липарските острови.
Агатон со клирот и народот излегле на брегот и го дочекале ковчегот со голема радост.
Во народот се верува дек на овој ден може лесно да се настрада, па строго се забрануваат многу работи.
На деца им е забрането да се качуваат по дрва, за да не скршат врат, а се забранува и капење во реки.
Во некои места се верува дека ако се работи на овој ден постои опасност од поплава, град и бура.
Свети Вартоломеј е заштитник на посевите и строго внимава некој да не ора.
Народот верува дека Вартоломеј не им простува на неверниците кои работат на овој ден, со што ризикуваат посевите да им пропаднат.
